کلوزآپ

 کلوزآپ

همیشه تو کلوزآپ ، عمق نمای بسته

اول تیتراژ عشق ؛ تصویر تو  نشسته

بدون موسیقی و صدای متن ؛ روی پاست

هرجوری که رخ بدی قشنگه ، اکته ، زیباست

آخه کدوم  ادیتور دلش میاد کات بشه

تراولینگ نرمی که روی تو مات بشه

ده تا سکانس پلانم قاب تو باشه بد نیست

قوی ترین اکتورم نقش تو رو بلد نیست

وقتی تو باشی نورِ صحنه صفا نداره

زحمتکای گریمور ؛ کجاست ؟ نما نداره

تو هر آفیش دو تا بوم مخصوص خنده هاته

حتی تو پشت صحنه تیم صدا باهاته

تو علتی نداره متنتو خوب بخونی

چشات دیالوگ دارن حتی اگه ندونی

نقطه ی عطف ِ درام  از اولش تو بودی

نگفته حتی قبل از  پلان های  ورودی

لذت سینمارو از تو میفهمه نگام

وقتی تویی کنارم تو سالن سینمام

به کوری چشای شور هرچی منتقد

پر رنگ تر از همیشه است نقش خیلی مثبتت

ده دقیقه مونولوگ برات هنوزم کمه

اساسا حرفای تو میزان سنش محکمه

تبسمت کُمیکه ، اخم تو  ژانر وحشت

فیلم سیاه همینجاست  طرح چشای بستت

گونه ی معنا گرا پخشه روی گونه هات

فیلم ، رومانتیک میشه با تصویر شونه هات

نوبت اکران تو ، تو هر زمونی باشه

قول میدم که مشکل فقط کمبود جا شه

فیلمای ابتذالُ جارو کن از رو پرده

بذار همه بدونن  قدر هنر چقدره

واست برنامه ی هفت سنگ تموم میذاره

پخش جهانی میشه وقتی تو روبیاره

برای دیوونگیم چشامو سرزنش کن

فیلم نامه مو نخونده خط بزن و ردش کن

لذت سینما رو از تو میفهمه  نگام

وقتی تویی کنارم تو سالن سینمام

بی دار

آبان هزار و سیصد و هشتاد و نه

باشد به خیر انشاءالله